-
1 μανικός
μανικός, zur Raserei gehörig; μανικόν τι βλέπειν, wie ein Rasender aussehen, das Weiße im Auge nach außen gedreht, Ar. Plut. 424; rasend, unsinnig, Plat. Prot. 343 a; ἐπιχείρημα, Alc. I, 113 c; ὑβριστικὰ καὶ μανικὰ λέγειν, Polit. 307 h, öfter; in heftiger Leidenschaft, Begeisterung, Enthusiast, Plat. Conv. 173 d u. Folgde; zum Zorn geneigt, Arist.; μανικὴ διάϑεσις, die Wuth, Pol. 32, 25, 6; – unsinnig groß, übertrieben, σωφρόνημα λίαν μανικόν, Xen. Ages. 5, 4, τῶν πολυτελῶν καὶ μανικῶν ἱππωνειῶν, Hipparch. 1, 12. – Auch = Raserei verursachend, φάρμακα, Plut. Arat. 54. – Adv. μανικῶς, διακείμενος, Plat. Phaed. 249 d, καὶ ἀτάκτως ἔρχεσϑαι, Legg. X, 897 c.
-
2 μανικος
31) сумасшедший, безумный(πράγματα Arph.)
μανικόν τι βλέπειν Arph. — иметь безумный вид2) граничащий с безумием, безрассудный(ἐπιχείρημα Plat.)
3) восторженный, вдохновенныйεὐφυοῦς ἥ ποιητική ἐστιν ἢ μανικοῦ Arst. — поэзия есть область одаренности или вдохновения
4) приводящий в безумие(φάρμακα Plut.)
-
3 μανικός
μανικός, zur Raserei gehörig; μανικόν τι βλέπειν, wie ein Rasender aussehen, das Weiße im Auge nach außen gedreht; rasend, unsinnig; in heftiger Leidenschaft, Begeisterung, Enthusiast; zum Zorn geneigt; μανικὴ διάϑεσις, die Wut; unsinnig groß, übertrieben. Auch = Raserei verursachend, φάρμακα